Bedbugs, Barbies en B’days
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
07 November 2014 | Australië, Cairns
7 november 2014 - Cairns, The Reef Backpackers
Na echt een heerlijke dag gehad te hebben krijgen we de meest vervelende nacht tot nu toe. Het begint heel grappig, met Dion die weer eens in z’n slaap met mij aan het praten is. Dat gebeurt hier wel vaker omdat we zo diep slapen. Laatst was hij er van overtuigd dat er mensen langs ons raam vlogen omdat er buiten veel lawaai was. Dit keer heeft hij het over dat hij te goed is voor deze wereld en dat hij dingen moet schoonmaken. Nadat het een kwartiertje stil is geweest schiet hij opeens overeind en zegt dat ik een lampje op het bed moet schijnen. Ik begin al te lachen want ik denk dat het weer een of andere droom is. Maar ik krijg al snel door dat hij dit keer gewoon klaar wakker is, want overal in ons bed zitten bedbugs! Wat een ranzige beesten.
Ik had al een paar dagen last van rode jeukende bultjes, maar ik dacht dat het nog van de zandvlooien van ons wildkampeer avontuur was. Nu blijkt dus dat de oorzaak bij de bedbugs ligt. Waarschijnlijk hebben we ze meegenomen van een stoel in het hostel, want ze zitten hier op wel meer plekken.
Eén ding is in ieder geval zeker, wij slapen vanavond niet meer in dit bed. We besluiten om naar beneden te gaan en daar maar de nacht uit te zitten totdat we een andere kamer kunnen krijgen. De nacht duurt alleen nog best lang en de volgende ochtend moeten we werken, dus dat is een beetje vervelend. Gelukkig zit er beneden nog een Zweed genaamd Jörgen, die zo gek als een deur is. Om de tijd te verdrijven bouwen hij en Dion een rattenval (want ja, die zitten hier ook, vooral in de keuken), vermoorden ze een mega kakkerlak (want ja, ook die zitten er) en eten we een heleboel koekjes. Maar na een paar uur, als de rattenval klaar is en alle koekjes op zijn, worden we toch wel erg moe. Er blijkt nog een bed vrij te zijn in de kamer van Jörgen, waar hij met twee andere jongens slaapt. Het is het bovenste bed van een hoogslaper. Het kraakt en wiebelt aan alle kanten, en het is doodeng om er met z’n tweeën in te liggen, maar we mogen niet klagen want we hebben in ieder geval iets om in te liggen. Na nog eens een uurtje wakker te hebben gelegen besluit Dion om maar vast aan het werk te gaan (om half zeven, maar ja wat moet je anders) waardoor ik nog even kan slapen.
Nadat we allebei klaar zijn met werken begint het ontsmettingsfeest. Alles in vuilniszakken in de zon, daarna wassen, en verhuizen naar een vier persoons-kamer voor een nachtje. Morgen verhuizen we naar een andere twee persoons-kamer. Dat is echt een hele leuke kamer met balkon, alleen het grote nadeel is dat de airco stuk is. Best wel naar, want het is hier nu al ongeveer 33 graden en het wordt alleen nog maar warmer. Maar ach, zo lang we van die griezelige bed beestjes af zijn vind ik het helemaal mooi.
9 november 2014 - Cairns, The Reef Backpackers
We zijn inmiddels helemaal gesetteld in onze nieuwe crib. Het is een hele gezellige kamer en met alleen een ventilatortje is het nog best te doen. We zullen er aan moeten wennen want als we straks gaan kamperen hebben we natuurlijk ook geen airco. Alles gaat hier nu rustig z’n gangetje. We genieten hier van iedere dag met lekker weer, leuke mensen van over de hele wereld en een mooie omgeving. Ik begin me echt al thuis te voelen in het hostel. Vandaag heeft Jerome (een jongen uit Engeland die event manager in het hostel is) een barbecue georganiseerd. Hier in Australië noemen ze dat barbie. Ze korten hier van alles af, ik denk omdat het te warm is om normaal te kunnen praten.
Iedereen die mee wil barbecueën moet drie dollar inleggen waarvan vlees word gehaald. Hier bij de Lagoon zijn gratis barbies die je kan gebruiken, dus om zeven uur gaan we met de hele groep (bijna 20 mensen) richting strand. We sterven allemaal zo’n beetje van de honger, maar het duurt eeuwen voor we kunnen beginnen omdat degene met de bakolie als laatste aan komt (die Fransen zijn ook altijd te laat).
Het is helaas ook de laatste avond van de drie Zweden, dus dat sluiten we nog gezellig af met een paar glazen Goon als we eenmaal weer terug zijn in het hostel. We proberen ze nog wat Nederlandse zinnen te leren, maar dat is erg lastig voor ze. ‘Ik wil graag pannenkoeken met stroop’ wordt: ‘Ikg wil grag bonnekoeken mit straup.’ De manier waarop ze het uitspreken is echt hilarisch. Jammer dat ze weg gaan.
14 november 2014 - Cairns, Trinity Beach en meer
We hebben alle vier vrij vandaag, dus we vinden het weer tijd voor een dagje weg. We huren een auto (wat na maandag niet meer hoeft want dan gaan Dion en ik zelf een auto kopen, jaaaa!) en rijden Cairns uit. Het plan was eigenlijk om een dagje lekker aan het strand van Port Douglas te gaan liggen, maar de mevrouw van het autoverhuur waarschuwt ons dat dat niet zo’n heel goed idee is. Er is laatst namelijk een krokodil gevangen en in dit seizoen is er een grote kans op Marine stingers (hele grote kwallen). Dus we besluiten op het laatste moment om wat andere dingen te gaan bekijken. We beginnen bij Crystal Cascades, waar we de vorige keer geëindigd waren. We komen daarna met de auto langs een rivier waarvan ik even de naam vergeten ben, maar dat blijkt in eerste instantie een dun beekje te zijn. Er staan wel waarschuwingsborden dat het water binnen tien minuten enorm kan stijgen. We blijven daar een tijdje en lopen een stuk rivier afwaarts om te kunnen zwemmen. Als we terug omhoog lopen zien we ineens dat de rivier een stuk breder is geworden. Niet heel heftig, maar toch.
Vervolgens gaan we naar Trinity beach. Hier kunnen we wel zwemmen, maar alleen tussen de netten, omdat ook hier de kwallen zitten. We vermaken ons een tijdje in het warme water en de hoge golven, en daarna rijden we door naar Barron Falls. Dat is het begin van de rivier waar we eerder waren. Die waterval kan blijkbaar heel erg groot worden, maar wij zien een relatief dun stroompje. Wat ook verklaart waarom de rivier niet zo groot was natuurlijk. Ook al is de waterval niet optimaal, het blijft schitterend. Tegen de tijd dat we terug lopen naar de auto is het al laat in de middag en we vinden het tijd om terug naar het hostel te gaan. Het was weer een mooie dag.
16 november 2014 - Cairns, The Reef Backpackers
Dion is jarig! Om het te vieren gaan we de avond ervoor met een heleboel mensen van het hostel naar Woolshed, een uitgaansgelegenheid hier in Cairns. Van te voren baalt Dion wel even dat hij niet thuis is om zijn verjaardag met familie en vrienden te vieren. Logisch, als je 21 wordt wil je natuurlijk het liefst een groot feest geven voor iedereen. Maar aan de andere kant, hoe bijzonder is het om in Australië jarig te zijn? Naar mijn mening kan daar geen goed feestje tegenop.
Om twaalf uur zingen we met z’n allen Happy birthday en nadat hij door iedereen gefeliciteerd is voelt Dion zich toch wel jarig. ‘s Ochtends worden we redelijk vroeg wakker waarna hij zijn eerste cadeautjes krijgt. een ketting met een tand van een wild zwijn van de plaatselijke markt, en een pakje kaarten met 52 reasons why I love you. We ontbijten met pannenkoeken van het hostel, lunchen met sushi en noodles en ‘s avonds gaan we weer met z’n vieren bbquen. Hoe kan je je verjaardag nou beter vieren dan met lekker eten? Vooral voor zo’n veelvraat als Dion.
De grote verassing van Bob, Romee en mij moet nog even wachten, maar de dag zelf was in ieder geval geslaagd.
Na echt een heerlijke dag gehad te hebben krijgen we de meest vervelende nacht tot nu toe. Het begint heel grappig, met Dion die weer eens in z’n slaap met mij aan het praten is. Dat gebeurt hier wel vaker omdat we zo diep slapen. Laatst was hij er van overtuigd dat er mensen langs ons raam vlogen omdat er buiten veel lawaai was. Dit keer heeft hij het over dat hij te goed is voor deze wereld en dat hij dingen moet schoonmaken. Nadat het een kwartiertje stil is geweest schiet hij opeens overeind en zegt dat ik een lampje op het bed moet schijnen. Ik begin al te lachen want ik denk dat het weer een of andere droom is. Maar ik krijg al snel door dat hij dit keer gewoon klaar wakker is, want overal in ons bed zitten bedbugs! Wat een ranzige beesten.
Ik had al een paar dagen last van rode jeukende bultjes, maar ik dacht dat het nog van de zandvlooien van ons wildkampeer avontuur was. Nu blijkt dus dat de oorzaak bij de bedbugs ligt. Waarschijnlijk hebben we ze meegenomen van een stoel in het hostel, want ze zitten hier op wel meer plekken.
Eén ding is in ieder geval zeker, wij slapen vanavond niet meer in dit bed. We besluiten om naar beneden te gaan en daar maar de nacht uit te zitten totdat we een andere kamer kunnen krijgen. De nacht duurt alleen nog best lang en de volgende ochtend moeten we werken, dus dat is een beetje vervelend. Gelukkig zit er beneden nog een Zweed genaamd Jörgen, die zo gek als een deur is. Om de tijd te verdrijven bouwen hij en Dion een rattenval (want ja, die zitten hier ook, vooral in de keuken), vermoorden ze een mega kakkerlak (want ja, ook die zitten er) en eten we een heleboel koekjes. Maar na een paar uur, als de rattenval klaar is en alle koekjes op zijn, worden we toch wel erg moe. Er blijkt nog een bed vrij te zijn in de kamer van Jörgen, waar hij met twee andere jongens slaapt. Het is het bovenste bed van een hoogslaper. Het kraakt en wiebelt aan alle kanten, en het is doodeng om er met z’n tweeën in te liggen, maar we mogen niet klagen want we hebben in ieder geval iets om in te liggen. Na nog eens een uurtje wakker te hebben gelegen besluit Dion om maar vast aan het werk te gaan (om half zeven, maar ja wat moet je anders) waardoor ik nog even kan slapen.
Nadat we allebei klaar zijn met werken begint het ontsmettingsfeest. Alles in vuilniszakken in de zon, daarna wassen, en verhuizen naar een vier persoons-kamer voor een nachtje. Morgen verhuizen we naar een andere twee persoons-kamer. Dat is echt een hele leuke kamer met balkon, alleen het grote nadeel is dat de airco stuk is. Best wel naar, want het is hier nu al ongeveer 33 graden en het wordt alleen nog maar warmer. Maar ach, zo lang we van die griezelige bed beestjes af zijn vind ik het helemaal mooi.
9 november 2014 - Cairns, The Reef Backpackers
We zijn inmiddels helemaal gesetteld in onze nieuwe crib. Het is een hele gezellige kamer en met alleen een ventilatortje is het nog best te doen. We zullen er aan moeten wennen want als we straks gaan kamperen hebben we natuurlijk ook geen airco. Alles gaat hier nu rustig z’n gangetje. We genieten hier van iedere dag met lekker weer, leuke mensen van over de hele wereld en een mooie omgeving. Ik begin me echt al thuis te voelen in het hostel. Vandaag heeft Jerome (een jongen uit Engeland die event manager in het hostel is) een barbecue georganiseerd. Hier in Australië noemen ze dat barbie. Ze korten hier van alles af, ik denk omdat het te warm is om normaal te kunnen praten.
Iedereen die mee wil barbecueën moet drie dollar inleggen waarvan vlees word gehaald. Hier bij de Lagoon zijn gratis barbies die je kan gebruiken, dus om zeven uur gaan we met de hele groep (bijna 20 mensen) richting strand. We sterven allemaal zo’n beetje van de honger, maar het duurt eeuwen voor we kunnen beginnen omdat degene met de bakolie als laatste aan komt (die Fransen zijn ook altijd te laat).
Het is helaas ook de laatste avond van de drie Zweden, dus dat sluiten we nog gezellig af met een paar glazen Goon als we eenmaal weer terug zijn in het hostel. We proberen ze nog wat Nederlandse zinnen te leren, maar dat is erg lastig voor ze. ‘Ik wil graag pannenkoeken met stroop’ wordt: ‘Ikg wil grag bonnekoeken mit straup.’ De manier waarop ze het uitspreken is echt hilarisch. Jammer dat ze weg gaan.
14 november 2014 - Cairns, Trinity Beach en meer
We hebben alle vier vrij vandaag, dus we vinden het weer tijd voor een dagje weg. We huren een auto (wat na maandag niet meer hoeft want dan gaan Dion en ik zelf een auto kopen, jaaaa!) en rijden Cairns uit. Het plan was eigenlijk om een dagje lekker aan het strand van Port Douglas te gaan liggen, maar de mevrouw van het autoverhuur waarschuwt ons dat dat niet zo’n heel goed idee is. Er is laatst namelijk een krokodil gevangen en in dit seizoen is er een grote kans op Marine stingers (hele grote kwallen). Dus we besluiten op het laatste moment om wat andere dingen te gaan bekijken. We beginnen bij Crystal Cascades, waar we de vorige keer geëindigd waren. We komen daarna met de auto langs een rivier waarvan ik even de naam vergeten ben, maar dat blijkt in eerste instantie een dun beekje te zijn. Er staan wel waarschuwingsborden dat het water binnen tien minuten enorm kan stijgen. We blijven daar een tijdje en lopen een stuk rivier afwaarts om te kunnen zwemmen. Als we terug omhoog lopen zien we ineens dat de rivier een stuk breder is geworden. Niet heel heftig, maar toch.
Vervolgens gaan we naar Trinity beach. Hier kunnen we wel zwemmen, maar alleen tussen de netten, omdat ook hier de kwallen zitten. We vermaken ons een tijdje in het warme water en de hoge golven, en daarna rijden we door naar Barron Falls. Dat is het begin van de rivier waar we eerder waren. Die waterval kan blijkbaar heel erg groot worden, maar wij zien een relatief dun stroompje. Wat ook verklaart waarom de rivier niet zo groot was natuurlijk. Ook al is de waterval niet optimaal, het blijft schitterend. Tegen de tijd dat we terug lopen naar de auto is het al laat in de middag en we vinden het tijd om terug naar het hostel te gaan. Het was weer een mooie dag.
16 november 2014 - Cairns, The Reef Backpackers
Dion is jarig! Om het te vieren gaan we de avond ervoor met een heleboel mensen van het hostel naar Woolshed, een uitgaansgelegenheid hier in Cairns. Van te voren baalt Dion wel even dat hij niet thuis is om zijn verjaardag met familie en vrienden te vieren. Logisch, als je 21 wordt wil je natuurlijk het liefst een groot feest geven voor iedereen. Maar aan de andere kant, hoe bijzonder is het om in Australië jarig te zijn? Naar mijn mening kan daar geen goed feestje tegenop.
Om twaalf uur zingen we met z’n allen Happy birthday en nadat hij door iedereen gefeliciteerd is voelt Dion zich toch wel jarig. ‘s Ochtends worden we redelijk vroeg wakker waarna hij zijn eerste cadeautjes krijgt. een ketting met een tand van een wild zwijn van de plaatselijke markt, en een pakje kaarten met 52 reasons why I love you. We ontbijten met pannenkoeken van het hostel, lunchen met sushi en noodles en ‘s avonds gaan we weer met z’n vieren bbquen. Hoe kan je je verjaardag nou beter vieren dan met lekker eten? Vooral voor zo’n veelvraat als Dion.
De grote verassing van Bob, Romee en mij moet nog even wachten, maar de dag zelf was in ieder geval geslaagd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
