Townsville & Magnetic Island
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
08 December 2014 | Australië, Townsville
8 december 2014 - Townsville, Riverside CC
We zitten ondertussen in Townsville. Nadat we ‘s ochtends met een brak en moe hoofd wakker werden in Mission Beach hebben we even naar farmwork gezocht, maar zonder goed resultaat. We besefte dat, als we echt farmwork wilden gaan doen, we een paar weken op zoek moesten in die omgeving. Het Nederlandse stel vertelde ons dat het ook helemaal niet moeilijk is om werk te vinden in barretjes en pubs in de grote steden. Daarom zijn we diezelfde middag nog richting Townsville gegaan, en zijn we gestopt bij een free camp in Balgal Beach (Dat was echt het vreselijkste ooit. Het zag er prachtig uit, pal aan zee en zo, maar daar was ook alles mee gezegd. Het stonk er naar rotte vis, die daar ook daadwerkelijk op het strand lagen, en het wemelde er van de zandvlooien. Ik heb geprobeerd de bultjes te tellen, maar na mijn linkerbeen ben ik daarmee gestopt omdat het er al 83 waren. 83! En dan had ik de rest van mijn lichaam nog niet eens gehad. Je kan je zo voorstellen dat ik na twee dagen bijna krankzinnig werd van de jeuk). Van daaruit zijn we naar Townsville gereden en zijn we op jacht gegaan naar werk. We hebben gebeld, we hebben CV’s rondgebracht en op internet sollicitaties gedaan, en nu is het afwachten. Ik moet zeggen dat de hoop op een baan vrij klein geworden is, aangezien we geen van beide echt ervaring in de horeca hebben en ze bijna nergens backpackers aannemen. We zitten nu op iets wat voor een camping door kan gaan, maar wat het niet echt is. Het is in ieder geval erg goedkoop en we hebben alles wat we nodig hebben, op tien minuten rijden van het centrum van Townsville. Helemaal mooi dus. En nog het mooiste van alles, voor morgen staat een trip naar Magnetic Island gepland!
9&10 december 2014 - Magnetic Island
De wekker staat op half zeven (wat in Nederland echt pijnlijk vroeg is, maar hier best te doen omdat je toch al wakker word van de warmte) want we moeten de boot van negen uur halen. Alle spullen weer opruimen en inpakken neemt altijd nog wat tijd in beslag, maar als dat eenmaal gedaan is zijn we er klaar voor. Met een backpack gevuld met spullen voor twee dagen stappen we op de veerboot, op naar Magnetic Island! Het is vanaf Townsville ongeveer 35 minuten varen. We hebben alleen een retour ticket gekocht en verder niks gepland dus we zullen wel zien wat Magnetic Island ons te bieden heeft.
De eerste dag zijn we vooral kwijt aan het verkennen van het eiland en het vinden van accomodatie. We eindigen uiteindelijk in een soort hostel resort dat Koala Village Bungalow Park heet. We boeken een Bungalow waar we slapen met zes andere mensen, en brengen de rest van de dag door met zwemmen bij Horseshoe bay en in het zwembad bij het resort.
Op dag twee staan we weer vroeg op want we gaan snorkelen! In het informatieboekje staat dat wanneer je een snorkel set huurt, je makkelijk zelf een snorkel trail kunt doen bij Nelly bay en Geoffrey bay. Omdat het stinger season is, is het wel aan te raden een stinger suit aan te trekken, dus dat doen we dan maar braaf. Nadat we elkaar uitgelachen hebben (want we lijken wel teletubbies in die pakken, zelfs je handen zijn bedekt door een soort wanten) gaan we Nelly bay verkennen. Het rif is dood en er zwemmen maar een paar vissen, dus dat is een beetje een tegenvaller. Misschien zijn we te verwend na ons Great Barrier Reef avontuur, maar echt mooi is het niet te noemen. Op naar Geoffrey bay dan maar. Deze baai ziet er prachtig uit, en volgens de kaart kun je, als je ongeveer 700 meter het water inzwemt, een wrak zien liggen. Na dat hele eind gezwommen te hebben worden we alweer teleurgesteld. Doordat het water erg troebel is valt er precies niks te zien. Ondanks dat het onder water tegenvalt, genieten we met volle teugen van wat er boven water te zien is. Prachtige zee, met wederom palmbomen, en dit keer bergen met woud vlak achter het strand. Het is echt adembenemend mooi, en daarbij komt ook nog eens dat het water heerlijk is om in te zwemmen. En het voordeel van het hele eind zwemmen is dat we een heel mooi zicht hebben op de baai. Al met al was het het allemaal waard.
21 december 2014 - Townsville, Riverside CC
Ondanks het feit dat we de hoop op een baan in Townsville al bijna opgegeven hadden, hebben we nu toch allebei werk. Dion had dat al vrij snel, hij kon bijna meteen nadat we terug waren van Magnetic Island beginnen bij Outback Jack’s. Dat is een leuk restaurant in het centrum, een van de weinige waar ze dus wél backpackers aannemen.
Bij mij duurde het iets langer, ik heb echt werkelijk van alles geprobeerd. honderd cv’s uitgedeeld, duizend sollicitaties op internet gedaan en ik heb zelfs een add op Gumtree geplaatst (dat is een soort marktplaats). Dat doen veel backpackers, en soms kom je op die manier aan een baan. Je zou het kunnen zien als een soort reclame voor jezelf, maar in het begin heeft dat niets opgeleverd. Alhoewel, niets.. Dat is niet helemaal waar. Ik heb toch al minstens vijf smsjes gehad, met vragen als: ‘Are you interested in topless waitressing?’ of ‘What will you do for $1000, cash in hand?’ Ook heb ik midden in de nacht een paar oproepen van onbekende nummers gehad. Ja, daar zitten we op te wachten. Not.
Na een paar dagen heeft het ons wel aan een klus geholpen, we moesten een man die zijn rijbewijs in heeft moeten leveren (vanwege snelheidsboetes) vier uur lang rondrijden in onze auto en helpen zijn boot schoon te maken, en daar kregen we dan $150 voor. Maar niks voor langere tijd, helaas.
Eén keer leek het er op dat ik beet had, maar dat eindigde ook in een teleurstelling. Ik was een motel binnen gelopen met de vraag of ze iemand zochten, voor bijvoorbeeld de schoonmaak. De vrouw aan wie ik het vroeg was toevallig de manager, en zij was erg enthousiast. Ze zij dat ik na een paar dagen maar terug moest komen om haar man te ontmoeten, en dan zou zij met hem overlegd hebben. Toen ik na een paar dagen terug kwam bleek ze het straal vergeten te zijn, en vroeg ze me de volgende dag terug te komen. Dus dat deed ik, en wat bleek? Was ze het weer vergeten! Hoe dement kun je zijn? Uiteindelijk was haar man het er niet mee eens, dus helaas, nog steeds geen baan.
Gelukkig bleek na een tijdje dat ze bij Outback Jack’s nog wel iemand nodig hadden, dus nu werken we allebei in de bediening. Het vervelende is alleen dat we veel te weinig uur krijgen, dus sparen gaat heel erg langzaam. We zijn nu van plan om tot na nieuw jaar te blijven zodat we genoeg horeca ervaring hebben voor een volgende keer, en daarna farmwork te zoeken.
We hebben hier nu dus heel erg veel vrije tijd, dus wat we vooral doen is lekker zwemmen bij de lagoon, picknicken bij het strand, wandelen over de boulevard of de stad verkennen. Oh ja, en Breaking bad kijken. Nieuwe verslaving. En iets wat we vaak doen is voor een rood stoplicht wachten terwijl er geen verkeer aankomt. Die dingen hier zijn echt afgrijselijk afgesteld. Als je je in Nederland een keer staat te irriteren aan een rood verkeerslicht, denk dan aan Australië: het kan altijd erger.
We zitten ondertussen in Townsville. Nadat we ‘s ochtends met een brak en moe hoofd wakker werden in Mission Beach hebben we even naar farmwork gezocht, maar zonder goed resultaat. We besefte dat, als we echt farmwork wilden gaan doen, we een paar weken op zoek moesten in die omgeving. Het Nederlandse stel vertelde ons dat het ook helemaal niet moeilijk is om werk te vinden in barretjes en pubs in de grote steden. Daarom zijn we diezelfde middag nog richting Townsville gegaan, en zijn we gestopt bij een free camp in Balgal Beach (Dat was echt het vreselijkste ooit. Het zag er prachtig uit, pal aan zee en zo, maar daar was ook alles mee gezegd. Het stonk er naar rotte vis, die daar ook daadwerkelijk op het strand lagen, en het wemelde er van de zandvlooien. Ik heb geprobeerd de bultjes te tellen, maar na mijn linkerbeen ben ik daarmee gestopt omdat het er al 83 waren. 83! En dan had ik de rest van mijn lichaam nog niet eens gehad. Je kan je zo voorstellen dat ik na twee dagen bijna krankzinnig werd van de jeuk). Van daaruit zijn we naar Townsville gereden en zijn we op jacht gegaan naar werk. We hebben gebeld, we hebben CV’s rondgebracht en op internet sollicitaties gedaan, en nu is het afwachten. Ik moet zeggen dat de hoop op een baan vrij klein geworden is, aangezien we geen van beide echt ervaring in de horeca hebben en ze bijna nergens backpackers aannemen. We zitten nu op iets wat voor een camping door kan gaan, maar wat het niet echt is. Het is in ieder geval erg goedkoop en we hebben alles wat we nodig hebben, op tien minuten rijden van het centrum van Townsville. Helemaal mooi dus. En nog het mooiste van alles, voor morgen staat een trip naar Magnetic Island gepland!
9&10 december 2014 - Magnetic Island
De wekker staat op half zeven (wat in Nederland echt pijnlijk vroeg is, maar hier best te doen omdat je toch al wakker word van de warmte) want we moeten de boot van negen uur halen. Alle spullen weer opruimen en inpakken neemt altijd nog wat tijd in beslag, maar als dat eenmaal gedaan is zijn we er klaar voor. Met een backpack gevuld met spullen voor twee dagen stappen we op de veerboot, op naar Magnetic Island! Het is vanaf Townsville ongeveer 35 minuten varen. We hebben alleen een retour ticket gekocht en verder niks gepland dus we zullen wel zien wat Magnetic Island ons te bieden heeft.
De eerste dag zijn we vooral kwijt aan het verkennen van het eiland en het vinden van accomodatie. We eindigen uiteindelijk in een soort hostel resort dat Koala Village Bungalow Park heet. We boeken een Bungalow waar we slapen met zes andere mensen, en brengen de rest van de dag door met zwemmen bij Horseshoe bay en in het zwembad bij het resort.
Op dag twee staan we weer vroeg op want we gaan snorkelen! In het informatieboekje staat dat wanneer je een snorkel set huurt, je makkelijk zelf een snorkel trail kunt doen bij Nelly bay en Geoffrey bay. Omdat het stinger season is, is het wel aan te raden een stinger suit aan te trekken, dus dat doen we dan maar braaf. Nadat we elkaar uitgelachen hebben (want we lijken wel teletubbies in die pakken, zelfs je handen zijn bedekt door een soort wanten) gaan we Nelly bay verkennen. Het rif is dood en er zwemmen maar een paar vissen, dus dat is een beetje een tegenvaller. Misschien zijn we te verwend na ons Great Barrier Reef avontuur, maar echt mooi is het niet te noemen. Op naar Geoffrey bay dan maar. Deze baai ziet er prachtig uit, en volgens de kaart kun je, als je ongeveer 700 meter het water inzwemt, een wrak zien liggen. Na dat hele eind gezwommen te hebben worden we alweer teleurgesteld. Doordat het water erg troebel is valt er precies niks te zien. Ondanks dat het onder water tegenvalt, genieten we met volle teugen van wat er boven water te zien is. Prachtige zee, met wederom palmbomen, en dit keer bergen met woud vlak achter het strand. Het is echt adembenemend mooi, en daarbij komt ook nog eens dat het water heerlijk is om in te zwemmen. En het voordeel van het hele eind zwemmen is dat we een heel mooi zicht hebben op de baai. Al met al was het het allemaal waard.
21 december 2014 - Townsville, Riverside CC
Ondanks het feit dat we de hoop op een baan in Townsville al bijna opgegeven hadden, hebben we nu toch allebei werk. Dion had dat al vrij snel, hij kon bijna meteen nadat we terug waren van Magnetic Island beginnen bij Outback Jack’s. Dat is een leuk restaurant in het centrum, een van de weinige waar ze dus wél backpackers aannemen.
Bij mij duurde het iets langer, ik heb echt werkelijk van alles geprobeerd. honderd cv’s uitgedeeld, duizend sollicitaties op internet gedaan en ik heb zelfs een add op Gumtree geplaatst (dat is een soort marktplaats). Dat doen veel backpackers, en soms kom je op die manier aan een baan. Je zou het kunnen zien als een soort reclame voor jezelf, maar in het begin heeft dat niets opgeleverd. Alhoewel, niets.. Dat is niet helemaal waar. Ik heb toch al minstens vijf smsjes gehad, met vragen als: ‘Are you interested in topless waitressing?’ of ‘What will you do for $1000, cash in hand?’ Ook heb ik midden in de nacht een paar oproepen van onbekende nummers gehad. Ja, daar zitten we op te wachten. Not.
Na een paar dagen heeft het ons wel aan een klus geholpen, we moesten een man die zijn rijbewijs in heeft moeten leveren (vanwege snelheidsboetes) vier uur lang rondrijden in onze auto en helpen zijn boot schoon te maken, en daar kregen we dan $150 voor. Maar niks voor langere tijd, helaas.
Eén keer leek het er op dat ik beet had, maar dat eindigde ook in een teleurstelling. Ik was een motel binnen gelopen met de vraag of ze iemand zochten, voor bijvoorbeeld de schoonmaak. De vrouw aan wie ik het vroeg was toevallig de manager, en zij was erg enthousiast. Ze zij dat ik na een paar dagen maar terug moest komen om haar man te ontmoeten, en dan zou zij met hem overlegd hebben. Toen ik na een paar dagen terug kwam bleek ze het straal vergeten te zijn, en vroeg ze me de volgende dag terug te komen. Dus dat deed ik, en wat bleek? Was ze het weer vergeten! Hoe dement kun je zijn? Uiteindelijk was haar man het er niet mee eens, dus helaas, nog steeds geen baan.
Gelukkig bleek na een tijdje dat ze bij Outback Jack’s nog wel iemand nodig hadden, dus nu werken we allebei in de bediening. Het vervelende is alleen dat we veel te weinig uur krijgen, dus sparen gaat heel erg langzaam. We zijn nu van plan om tot na nieuw jaar te blijven zodat we genoeg horeca ervaring hebben voor een volgende keer, en daarna farmwork te zoeken.
We hebben hier nu dus heel erg veel vrije tijd, dus wat we vooral doen is lekker zwemmen bij de lagoon, picknicken bij het strand, wandelen over de boulevard of de stad verkennen. Oh ja, en Breaking bad kijken. Nieuwe verslaving. En iets wat we vaak doen is voor een rood stoplicht wachten terwijl er geen verkeer aankomt. Die dingen hier zijn echt afgrijselijk afgesteld. Als je je in Nederland een keer staat te irriteren aan een rood verkeerslicht, denk dan aan Australië: het kan altijd erger.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
